Als 'iets' er niet meer is, besef je pas wat je mist. Ja het is een standaard zin, maar zowaar. Maar als 'iets' er niet meer is komt er altijd weer wat voor terug. En dat is nog meer waar, begin ik me nu te beseffen.

Ik ben nu 35 en voel me happy!!! :-)
Ja ja ....ook ik heb mijn dagen die ik liever zou overslaan. Maar zijn dat juist niet de dagen dat je beseft hoe happy je gister was, en morgen weer kan worden?
5 jaar geleden stond ik op een rotonde, wat ga ik doen, wie ben ik en wie wil ik zijn? Allemaal keuzes, lastige keuzes. Ga ik die keuzes maken of zie ik het wel? Ik besloot om rondjes te gaan lopen ipv stil te blijven staan. En ik ben gaan lopen.........heeeel veeeel rondjes.


Ik kwam veel obstakels tegen, onverwerkt verdriet, pijn, weerstand, en tegenstanders. Doordat ik bleef lopen, kon ik alles aandacht geven,maar ook weer los laten. En ja op het volgende rondje kwam ik het zelfde vaak weer tegen, en weer tegen en weer tegen.
Maar iedere keer voelde het minder heftig, en kwam ik iemand nieuw tegen die mij een wegwijs bordje gaf met iets nieuws, verrassend, inspirerend of juist een bordje stop! Even stoppen om adem te halen, om te zien wat ik aan het doen was.

Ik heb mensen pijn gedaan en verloren met mijn rondjes lopen, de confrontatie met mezelf was groot en soms eenzaam.

Maar dan opeens, afgelopen weekend, waarin ik dacht, niks gedaan te hebben, besefte ik me dat ik klaar ben met deze rotonde. Dat ik allang was afgeslagen, zonder het echt diep te beseffen. 
Deze rotonde is klaar. En WOUW er is zoveel meer voor terug gekomen :-) Mooie en lieve mensen. Inspirerende dagen/weekenden. En het allerbelangrijkste rust en ruimte in en met mezelf. Ik heb veel alleen gedaan, te eigenwijs om hulp te vragen ;-) Maar gelukkig, er waren mensen die ook eigenwijs genoeg waren en die mij wouden helpen. Ja ik heb de keuze gemaakt om te gaan lopen, maar zonder hun zou ik het niet hebben vol gehouden. Dank je wel, jij en jij en jij  en... dat je er was op het moment dat ik het nodig had.

Er is een nieuwe rotonde in aantocht, en ik ga weer lopen, maar nu met meer vertrouwen in mezelf en mijn omgeveing en vooral met meer plezier. Nu soms huppelend, in stilte, spelend, zwevend, rennend maar vooral met aandacht!
Mijn lichaam protesteert, met veel klachten en weinig energie, maar toch ga ik weer die rotonde lopen, desnoods in een bed op met wieltjes ;-)
Ik ben klaar voor een nieuwe uitdaging, nieuwe energie en weer een stapje dichter bij mijn eigen "IK"!

Mijn 'nieuwe' rotonde uit gezocht, een klavertje 4 ;-)