Nu ik weer full-time mag en kan werken merk ik dat ik minder aandacht voor mijn blog heb. Eigenlijk een heel goed teken. Ik heb meer energie, en zin om andere dingen te doen. En ja ik geniet daar volop van :-)
Na een half jaar me beperkt hebben gevoelt door mijn lichaam, is het een luxe gevoel dat ik nu weer energie heb, met een lichaam die 'normaal' doet.

Door mijn ziek zijn is de confrontatie met mijn 'oude drukke' leven groot geweest. Accepteren van mijn alvleesklier ontsteking was erg lastig en koste vaak tranen en veel opstandige gevoelens. En ja het cliché is waar, als eenmaal de acceptatie er is gaat  (in mijn geval) de genezing makkelijker en kon en kan ik helder kijken naar wie ik was, ik ben en wie ik wil zijn.
En ja ook het volgende cliché is ook waar; Mijn ziekte was niet leuk, maar wat ik geleerd heb in korte tijd had ik niet willen missen. Ik ben een mooier mens geworden!

IK LEEF!!!!

Terug kijkend op het afgelopen half jaar is er veel gebeurd. In april zou ik voor 4 weken naar een lieve vriendin op Aruba gaan, 2 weken voor die tijd werd ik ziek. Op de dag dat ik te horen kreeg dat ik niet naar Aruba mocht, is s'avonds mijn auto total los gereden. Gelukkig heb ik er een mooier luxere auto voor terug gekregen en was er alleen schade aan de auto's :-)

♥♥♥

Vele onderzoeken en bezoeken aan artsen die niets snapte van mijn alvleesklier ontsteking.
Sjaak de vader van Mike ging zijn laatste fase in van zijn ziekte. Een bijzonder tijd, waar ik met warme gevoelens aan terug denk. Helaas is Sjaak op 7 juni overleden. Ik mocht 3 bijzondere maanden met Mike en zijn familie ervaren. Sjaak heeft iedereen die er bij betrokken was dichter bij elkaar gebracht, ook Mike en mij.
Vele afspraken heb ik moeten afzeggen. Relaties met de mensen om mij heen veranderde. Enz enz.

Juist mijn blog die mij iedere dag weer terug liet kijken op mijn dag, liet mij zien, hoeveel mooie dingen er zijn gebeurde, iedere dag weer. En nog steeds. Het zit hem niet in de grote dingen, maar juist in de kleine simpele dingen die soms lastig te zien zijn omdat ze klein zijn.

Mijn 'oude drukke' leven wil ik niet terug, ik wil blijven leven zoals ik door mijn ziekte hebben moeten doen; tijd en energie geven aan de dingen die ik wil doen. Met mensen die mij energie geven en aan wie ik mijn energie wil geven. Genieten van de kleine dingen die iedere dag weer gebeuren. Met van tijd tot tijd stilte, rust, en reflectie voor en met mezelf.
Balans houden en van tijd tot tijd uit mijn comfort-zone stappen om te kijken wat daar ligt te wachten op mij..... mijn droom????

Ja er is ook weer tijd om op zoek te gaan naar mijn droom.

Mijn vuurtje brand weer :-)